Hala Targowa II

Szczegóły

Kategoria: Wrocław wczoraj i dziś

Utworzono: piątek, 01, luty 2013 13:37

Arleta

O tym, jakie znaczenie miały hale targowe dla rozwoju miast i struktury handlu, pisałyśmy w artykule o Hali Targowej I. Wspomniałyśmy tam także o drugiej hali, którą wybudowano we Wrocławiu. Teraz przyszła pora na jej krótką charakterystykę i kilka zdjęć. Mamy nadzieję, że ten temat Was zaciekawi, tym bardziej, że niestety budynek ten już nie istnieje…

Decyzję o budowie dwóch hal podjęto ostatecznie w lutym 1901 r. Interesujący nas obiekt miał powstać przy ul. marsz. Piłsudskiego 27-29 (wówczas ul. Kolejowa 43-45 - Friedrichstrasse). Teren ten określano mianem Wygonu Świdnickiego (Schweidnitzer Anger). Po zburzeniu fortyfikacji miejskich, znajdowały się tam ogródki działkowe.

Prace przy obu halach rozpoczęto w tym samym czasie i prowadzono tym samym systemem, tzn. jednocześnie wykonywano kilka faz budowy. Również w przypadku hali przy ul. Kolejowej duży problem sprawiała napływająca do wykopów woda, co prawdopodobnie wynikało z tego, że wcześniej w tym miejscu istniał staw. Konstrukcja opierała się na sześciu łukach o wysokości 17 m. Jedyna wieżyczka, jaką zamieszczono była raczej skromna, z cebulastym dachem, ale generalnie szczytowa część elewacji nie różniła się niczym od wejścia do Hali Targowej I. Na portalu umieszczono rzeźbę przedstawiającą handlarkę z dwoma mężczyznami niosącymi towary. Przy wejściu głównym znajdował się też napis „Markthalle” w otoczeniu roślin, z rzeźbami biegnących gęsi i koguta, jednak elementy te skuto po wojnie. Przed budynkiem hali wybudowano zawodową szkołę uzupełniającą, obecnie Urząd Skarbowy Wrocław-Śródmieście. W hali znajdowało się w sumie sześć klatek schodowych (w tym dwie prowadzące do piwnic) i dwie windy. Od strony ul. Kolejowej powstał budynek z gospodą, sklepem, biurami zarządu hali, stanowiskiem opłat celnych i mieszkaniami dla urzędników. W obu halach znajdowały się stacje opatrunkowe i pomieszczenie wagi. Ponadto przygotowano pokoje socjalne dla pracowników hali, sanitariaty i budki telefoniczne. Rozmieszczenie stoisk było bardzo podobne w obu budynkach. Warunki oświetleniowe w drugiej hali oceniano jako nieco gorsze niż w obiekcie przy ul. Piaskowej, co wynikało z usytuowania jej między istniejącą zabudową. W związku z tym podwyższono okna ponad linię okapu dachu. Do górnych okien prowadziły pomosty z żelaza.

Zimą 1945 r. hala przy ul. Kolejowej uległa znacznym zniszczeniom w wyniku prowadzonych działań wojennych. Najbardziej uszkodzone były: jedna z poprzecznych naw i duża powierzchnia żelbetowej płyty stropów piwnicy. W takim stanie budynek utrzymano przez prawie 30 lat, aż 31 marca 1973 r. żołnierze Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Inżynieryjnych im. gen. Jakuba Jasińskiego wyburzyli ją. Jedynym obiektem z zespołu hali targowej, który przetrwał do dzisiaj, jest gmach obecnego Urzędu Skarbowego (od 1966 r. - Zespół Szkół Elektrycznych, później Elektronicznych).

W tekście wykorzystano zdjęcia z książki A. Gryglewskiej "Wrocławskie hale targowe 1908-2008"