logotype
image1 image2 image3 image4 image5 image6 image7 image8 image9 image10 image11 image12 image13

Śluza, pola irygacyjne i ... sport, czyli o Rędzinie

Test testPodobnie jak na Osobowicach, tak i na Rędzinie znaleziono ślady człowieka jeszcze z paleolitu - na znaleziska natrafiono przy budowie śluzy. Natomiast średniowieczne wzmianki datuje się na XIII w. Z 1212 r. pochodzi dokument, w którym opat klasztoru Najświętszej Marii na Piasku przekazał dziesięciny ze wsi Rędzin i Maślice wrocławskiemu bp. Wawrzyńcowi w zamian za wieś Tyniec Mały. Prawdopodobnie jednak do tej transakcji nie doszło, a 22 IV 1257 r. wydano dokument potwierdzający nadanie darowizny klaryskom i przekazanie im we władanie kilku wsi, w tym Osobowic i Rędzina. Co jednak ciekawe, z pisma protonotariusza Piotra z 1287 r. wynika, że prawa klarysek były ograniczone tylko do rędzińskiego stawu, zaś sam Piotr przejął Rędzin w użytkowanie prawdopodobnie w nagrodę za swą służbę. Kolejna zmiana miała miejsce w 1334 r., kiedy to książę Henryk VI przekazał swojej córce Annie (ksieni klasztoru klarysek) tereny przy stawie. Fragmenty wsi trafiały jeszcze później w różne ręce. W grudniu 1348 r. biskup wrocławski zgodził się na ustanowienie w Praczach Odrzańskich kościoła parafialnego m.in. dla mieszkańców Rędzina. Proboszcz zaś zyskał prawo pobierania dziesięcin z Rędzina. W 1507 r. rada miejska ostatecznie nabyła od klarysek wieś, z której największe dochody przynosił funkcjonujący od 1353 r. folwark.

Pod koniec XVIII w. wieś zamieszkiwało 241 osób, funkcjonowały 2 folwarki (w tym jeden w Rędzinie Leśnym), szkoła, karczma, wiatrak. W 1845 r. liczba mieszkańców wzrosła do 350, przy czym dominowali ewangelicy, mający swój kościół w Psarach. W Rędzinie działała ewangelicka szkoła z jednym nauczycielem. Mieszkańcy zajmowali się głównie hodowlą owiec, a w mniejszym stopniu także wołów.

I w.św. spowodowała zmniejszenie liczby mieszkańców Rędzina, głównie z powodu wysłania wielu mężczyzn na front. Tym, którzy nie wrócili, wystawiono obelisk, stojący na wjeździe do dzisiejszego osiedla.

W latach 1913-1917 w Rędzinie od strony wsi powstała śluza stopnia wodnego. Przekopany w tym celu kanał utworzył Wyspę Rędzińską. W latach 1931-1934 wybudowano kolejną, dłuższą śluzę (226 m wobec 203 m pierwszej). W 1926 r. powstał również jaz, który przebudowano następnie w czasie II w.św., wykorzystując w tym celu pracę jeńców francuskich. Dlatego na jednej ze ścian śluzy wisi tablica pamiątkowa.

Kiedy Wrocław ogłoszono w 1944 r. twierdzą, zaczęto wywozić z niego co cenniejsze przedmioty. W wale przeciwpowodziowym po prawej stronie od szosy wiodącej do Rędzina zakopano pomnik Fryderyka II Wielkiego, który wcześniej stał w Rynku. Po wojnie w niezniszczonych gospodarstwach Rędzina rozpoczął się proces osiedlania nowych mieszkańców. Działała tu szkoła podstawowa, 2 sklepy spożywcze czy klubo-kawiarnia w zabudowaniach PGR-u. W styczniu 1973 r. Rędzin włączono do Wrocławia. Jeszcze przed tą datą m.in. zlikwidowano szkołę i zmieniono nazwy ulic (na związane z różnymi dziedzinami sportu).

Korzystaliśmy z książki "Wrocławskie osiedla Osobowice i Rędzin wczoraj i dziś" Krystyny Wilczyńskiej.

2024  Spacerem Po Wrocławiu